Mijn taalmoment in 100 woorden
Met een diepe kreun sluit de zware houten deur achter mij. Langzaam raken mijn ogen gewend aan het schemerlicht. Gewapend met mijn nieuwe bibliotheekkaart loop ik naar de oude houten trap die naar boven slingert als een rivier door de uiterwaarden.
Ik zet mijn voet op de uitgesleten treden en kraak naar boven. Boven schijnt de zon naar binnen door de grote monumentale ramen. Vóór mij zie ik de muur vol kleurige ruggen. Drie boeken mag ik meenemen, met verhalen uit verre en verzonnen oorden. Drie boeken uit een wand vol ‘Er was eens’.
